ในห้องแห่งนึงที่มีแสงลอดผ่านมาเล็กน้อย บรรยากาศอึมครึม ข้าวของเกลื่อนกลาดกระจัดกระจายไปทั่ว พู่กันและแปรงตกอยู่บนพื้น บนโต๊ะมีที่เขี่ยบุหรี่ที่อัดแน่นไปด้วยก้นบุหรี่ ชายคนนึงนั่งอยู่ที่นั่น อามามิยะ อากิระ นั่งอยู่ในห้องนั้น รอบๆตัวเขาเต็มไปด้วยภาพวาดเด็กคนนึง ภาพที่วาดยังไม่เสร็จ ใบหน้าของของเด็กในภาพนั้นว่างเปล่า ที่โรงเรียนโอโตวะเวลาเลิกเรียน เสียงกริ่งดังขึ้น อามามิยะ ยูโกะ กำลังเดินอยู่ที่ระเบียง แต่จู่ๆนางิก็เรียกเธอไว้ แล้วถามถึงยูซึ่งไม่มาโรงเรียนหลายวันแล้ว ที่บ้านก็ไม่อยู่ นางิคิดว่ายูโกะน่าจะรู้บ้างว่ายูอยู่ที่ใหน แต่ยูโกะกลับตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้มว่าเธอนั้นไม่รู้เรื่อง นางิเลยบอกว่ายูโกะก็เพิ่งหยุดเรียนไปเหมือนกันนี่ วันเดียวกันกับวันแรกที่ยูหายไป ยูโกะชะงักเล็กน้อย แต่ก็ยังคงบอกว่าไม่รู้และเดินจากไป นางิวิ่งมาดักด้านหน้ายูโกะ แล้วบอกว่าเธอนั้นพูดจาอ้อมค้อมไม่เป็นก็เลย ก็เลยอยากจะพูดตรงๆดีกว่า “อย่าทำให้ยูเสียใจ” เพราะว่ายูโกะเป็นคนเดียวที่จะทำให้เขามีความสุขได้ นางิขอร้องกับยูโกะ 09. return “รุ่นพี่ฮิมูระกำลังเสียใจ.. … Continue reading 212 | ef – a tale of melodies. | 09. return